İnsan Şiiri - Atilla Yiğit

İnsan var çok mazlum kendi halinde
İnsan var şeytandan kalıcı değil
İnsan var gözü yok dünya malında
İnsan var dünyada doyucu değil

İnsan var her tür iş gelir elinden
İnsan var miskindir kalkmaz yerinden
Kışın güneşinden yazın serinden
Karıncadan ibret alıcı değil

İnsan var faydalı bilgi üretir
İnsan var ömrünü boşa tüketir
Olmayacak işe inat diretir
Ne söylesen ikna olucu değil

İnsan var hiç duygusu yok duyarsız
Amacı yok hedefi yok gayesiz
Varlığının anlamı yok gereksiz
Yokluğunu kimse sorucu değil

İnsan var herkesin işine yarar
İnsan var aldığı nefesi zarar
Başına her türlü belayı sarar
Kötülükten asla cayıcı değil

İnsan var onuru büyük başından
İnsan var utanmaz asla yaşından
Bir ders alsa yeter mezar taşından
Dünyada hiç kimse kalıcı değil

İnsan var kendini insandan sayar
Verdiği her sözden durmadan cayar
En ağır tenkidi mükafat sayar
Tükürsen yüzüne duyucu değil

İnsan var elinde diken gül olur
İnsan var dokunsa gülü soldurur
Nice ocakları yıkıp söndürür
İyilikten huzur bulucu değil

İnsanlık en büyük evrensel değer
Yiğit ayrım yapmaz herkesi sever
Dinine diline bakmasak eğer
Yaradan bir ayrım koyucu değil

Atilla YİĞİT