İnsan Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Ne iğrenç yalanlar gizli, gizlidir,
Kahkahanın tebessümün ardında,
Çamurludur, dumanlıdır, tozludur,
Yeller eser insanlığın yurdunda..

Ne dostluğu belli ve ne de yarı,
Bir perde yapmışlar namusu arı,
Bütün varlıkların en canavarı,
Timsahında, arslanında, kurdunda.

Niçin dertlenirsin nedir muradın
Senin de insan değil mi adın,
Bak hele şuraya ne karaladın?
Bu kadar zamandır durdun durdunda.

(2-3-1970 Çamlıbel)