İnsan Şiiri - Esm Al

Acılar hep taze kalır
Bir çiçek gibi solmaz
Bir güneş gibi batmaz
Ilık ılık esen bir rüzgar gibi değip geçmez sanardım
Yanılmışım her acı günü dolunca solar
Her güneş gibi batarmış
Her rüzgar gibi değip geçermiş
O rüzgarlar üşütürmüş beni
Yine yanılmışım değil miyim insan
Bir acı batınca diğeri doğarmış
Bir çiçek solunca diğeri filizlenirmiş
Bir insan ölünce bir umut doğarmış
Hayat hep umut ile Ye's arasındaymış
Belki de en büyük cahillik hayatı tek bir kefeye sığdırmaya çalışmakmış.
Bunda da yanılacağım değil miyim insan
Kendi balkonumdan doğruyu bulmaya çalışacağım
Ve nasıl öleceğimi bilmeden yaşayacağım.