"İnsan bir gün, herkesin gözü önünde değil, kendi içine doğru sessizce kaybolur. Ne bağırır, ne anlatır. Çünkü bazı acılar sesle değil, susarak büyür. Bazı yorgunluklar uyuyarak değil, kimse görmeden kendini unutarak geçer. Ve bazı ayrılıklar, arkadan değil... göz göze yaşanır. İşte o an, kim olduğunu, neyi kaybettiğini, kime ne kadar fazla gittiğini anlarsın. Ve o zaman anlarsın... Gitmek, hep ayaklarla olmaz. Bazen en sessiz vedayı kalbin eder. Kimse duymaz ama senin içinde bir ömür yankılanır."
— Mehmet Bildir
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta