Gecenin içindeki ay gibi durmalı,
Aydınlatmalı çevresini , kovmalı karanlığı insan.
Kalıbın harcı beklediği gibi beklemeli,
İçinden sapasağlam bir bina çıkacağını bilmeli insan.
Her baharın gelişinde , çiçeklerin açtığı gibi,
Tüm dünyayı saracak , sevgi büyütmeli insan.
Bu hayatta kaybolmamalı , yanlışların dehlizlerinde,
Biri birle toplayıp birde sevgi katıp , kolaylaştırmalı yaşamı.
Çatlayıp kuruyan toprağın gözü , nasıl yağmuru bekliyorsa,
İnsan da mutluluğu , kavuşmayı , özlemeyi , aşkı bulmaya çalışmalı
İnsan doya doya ama dosdoğru yaşamalı hayatı ...
HAN 30.04.2025/05:48
Şakir YetişenKayıt Tarihi : 7.8.2025 02:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!