İnsan Şiiri - Taha Tekin

Düşüyor insan hayat amansızca akarken
Kazandığını sanıp bir seraba dalarken
Her seferinde doğrulmak insanı yorarken
Tek başına kalıyor insan

Bir yukarı bir aşağı çık ve in
Mücadele aynı zamanda birnevi kin
Bir nebze umuda tutunmak için
Nasibini zorluyor insan

Deryadaki bir balık gibi olduğunu unutarak
Gücünün herşeye yeteceğini sanarak
Amasız, fakatsız koşarak
Hedefe varmaya çalışıyor insan

Dağıtmak için içindeki karanlığı
Gözler arıyor sarı,yeşili ve alı
Canına can yoluna yoldaşı
Kendine Yâr arıyor insan

Şifa dururken tedavi olmak istiyor
Bir nebze rahatlığı bâki olana tercih ediyor
Hakikate sağır, doğruluk zor geliyor
Yalanlara sığınmak istiyor insan

Bakmayın mâhfinin böyle dediğine
Lafı uzun ve kısa edip eğip bükdüğüne
Her ikazı aslında kendine
Yinede her seferinde aldanıyor insan...

T.T - Mâhfi