İnsan Şiiri - Ramazan Yüksel 2

İNSAN

Arzu alaya da edilse yemin
Verdiği o sözü eziyor insan
Girdiği düzende varıştan emin
Kurduğu hileyle azıyor insan

Dağlarım taşsa da gülden laleden
Şükür edilmez ki yelden beladan
Musallaya konup gelen seladan
Sustukça coşuyor beziyor insan

Verilir nasihat almaz biliyor
Boşu boşa bakıp geri geliyor
Bir kelime ile binler eliyor
Boş bardakta çaya kızıyor insan

Söz verdinse tut sen bir tek sözünü
Gafile uyup da satma özünü
Sahte aynalardan çevir yüzünü
Unutma birebir yazıyor insan

Sevdası batacak güller gibiyse
Ölümcül mayında teller gibiyse
Bu yüreği vuran diller gibiyse
O zaman gönülden süzüyor insan

R.yüksel....?