İnsan Şiiri - Ozan Demirkesen

Hatalar yaparız bazen.
Bazen kasıtlı, bazen de bilmeden.
İnsanoğlu değil mi; kırar, üzer birbirini.
Bazen bağırarak, bazen susarak,
Bazen yalanlar söyleyerek, bazen açık konuşarak,
Bazen giderek, bazen de gelerek.
Ama her zaman sadece kendini düşünerek.
Beceremez insan karşısındakini düşünmeyi.
Neden bu kadar bencillik.
Herkesin dilinde bir vicdan, hoşgörü, anlayış...
Asırlardır savaşıyoruz, kavgalar ediyor, kalpler kırıyoruz.
Başkalarını yendiğimizi sanarken hep kendimize yeniliyoruz.
Sahi biz öldürüp gömmekten, kırıp dökmekten başka neyi biliyoruz?