İnsan kimdir âzizim, bilen var mı gerçekte?
Ete kemiğe bürünmüş, nefsin kölesi belki de.
Ama yüce bir cevherdir, gönülden bakan gözde,
İnsan insan olunca, dünya döner özde.
Her beşere insan denir, lâkin bil ki yanılgı,
Dili bal olsa da kalbi, taşıyorsa hırs kini.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta