İnsan Şiiri - Ramazan Pamuk

İNSAN....!
Kırılmış kanadı düşmüş bir tora
Kuşlar gibi özgür uçamaz insan
Kimi dertsiz gamsız kiminde yara
Kendi kaderini çizemez insan

Kainat içinde küçük bir nokta
Gelir gider icre var ile yokta
Kimi Sefil kimi kaybolur çokta
Töredir kanundur bozamaz insan

Kundakta başlayıp kefende biter
Bir ömür nedirki çok çabuk geçer
Bazan boran olur bazan gül açar
Hasbel kader böyle kızamaz insan

Ta ruzi ezelden bendesi hakkın
Kim bilir eceli uzak ve yakın
Şeytana yem olma aman ha sakın
Başıboş azade gezemez insan

Kimi gafil gezer kimisi şaşkın
Kimi vera kimi nefsine düşkün
Kimi mecnun kimi kölesi aşkın
Kalem ver müşkülün yazamaz insan

Eyup sabır etmiş azgın yarası
Bir imtihan dünya işte burası
Akibet herkesin söner çırası
Bir muamma sır ki çözemez insan