İnsan Şiiri - Yasmin Çetin

Günaydınla başlar her şey İyi geceler demeden far kedersin
Bir otoban kenarında, Beyhude insan...

Hep seyrettik aynı filmi Gözlerimizden akmadı mı Mutlu muymuşuz ne?
Neşesi, kahkahası bol insan...

Daha dört yaşımda yazdım ilk şiirimi Daha dahası yok olası
Kaç esaret şelalesi eder Bol bol kan akıtan insan...

Yalınayak yürür sonra koşar Düşer beşer şaşar Çıplaktır doğası
Giyindirdiler mutlu oldu insan

Tuhaflık olası Adem’dir ademden olan
Bir satır kadar ayan Ama gizler kendini insan...

Tüccardan, esnaftan, hamaldan Yolsuz senetler imzalayıp Kaçandan masum da olabilir bazen Saltanatı satın alan insan

Devamsızlık nedeniyle kaldı hayattan Ademden olan Havva’dan doğan
Ha bir de aslında gözü gönlü güzel olan insan.