İnsan Şiiri - Serdar Çiçek 2

Bazen ölmek istersin, bunu başarmalısın ölmez isen yeniden doğamazsın.
Yeniden doğarsan , yeni bir bilinç , yeni duygular , yeniden başlarsın bilinç altını doldurmaya ölümü tatlılaştıran insandır .
Bazen koşmak istersin , çok koşmak istersin doğru yolu bulmak için ama doğru yol denilen birşey yoktur. Her yolda yeni bir oyun oynanır, kalbinin çarpıntısından korkarsın ama koşmaya devam edersin , taki kalbin durana dek , oyun oynayan insandır.
Bazen düpedüz , denizin orta yerinden gemiden atlayıp yüzmek istersin , hırşın dalgalarla boğuşursun , direngen kalamazsan dalgalara, yaşama umudunu yitirirsin , kendini bırak denizin kollarına, dibe çeksin mavilikler seni , denizin altıda üstünde bir nede olsa , umudu öldüren insandır.
Bazen kuş olup gökyüzüne kanat çırparsan , yorulup artık kanat çırpacak takatin kalmazsa , kendini bırak yerçekimin gücüne , yer çeksin seni içine , toprak yorgunluğunu alır. İnsanı yoran insandır.
Bazen özgür olmak istersin, bunun için çırpınırsın , ancak hiç bir zaman tam anlamıyla özgür olamazsın
Demir parmaklıklar ve kelepçe
Bedenede takılır , düşünceyede
Senin özgürlüğünü kısıtlayıp esaret altına alan insandır.
Bazen gitmek istersin , kalmak acı ve ızdırap verir , gidemezsen mutlulukla tanışamazsın , yola çıkmana izin vermeyip önüne set çeken insandır.
Bazen sevmek istersin sana iyi hissettiren birine ancak insan ihanet edendir , korkarsın aşık olmaktan , yüreği ihanete uğratan insandır….