İnsan Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Kimin ne düşündüğü değil umrumda
Buyum ben işte satılmıyorum mezatta
Sınav mı veriyorum kabul tüm varlığımla
Açık arttırma değilim satılmıyorum pazarda
Güzel şeyleri beğeniyorum ben
Güzel bir çiçeği yahut bir portreyi
Sınav mı veriyorum kabul tüm varlığımla
Lakin sınanan benim madem
Gerçek önünüzde tüm berraklığıyla
Ne olacak yani siz beğenmiyorsanız
Benim varoluşumu
Çekmeye yahut itmeye
Değer mi acz içindeki tavrınız
Ben ne sınavlar verdim
Kimsede yok idi yanımda
Şimdi beni tartıya koyup
Değer mi biçersiniz
Bre avareler
Bre kendini bilmezler
Siz batırmaz mısınız kendinize hiç iğne
Çuvaldız af edersiniz hep benim bi yerimde
Siz ne kadar oldunuz ki dört dörtlük
Benim dörde ikiye kesersiniz hüküm
İnsanım ben insan
İyisiyle kötüsü ile insan
İnsanım ben insan
Doğrum ile yanlışım ile insan
Hatada benim yanlışta benim
Günahta benim sevapta benim
Siz mi verir oldunuz haşa Allah’ın hükmünü
Size mi battı benim yaptığım kötürü
İçki içermişim o da bazen
Siz mi vereceksiniz nizamda hükmü
Bir iyi hareket kesecek belki kötüyü
Bir iyiliğim girecek koluma belki sıratta
İnsanım ben insan
İyisi ile kötüsü ile insan
Doğrusu ile yanlışı ile insan
Önümde akıyor cennetten düşme
melek güzelliğinde ela gözüyle
Yaratmış yüce Allah ne diyeyim
Alırım karşıma şiir ederim
Sanatçıyım ben sanatçı
Okunmuyor ise dizelerim
Varsın kalsın atıl
Ben dizelerime biçmem paha
Sizler takılıverirsiniz virgüle noktaya
Yeri gelir 80 yıllık hacı helâk olurda girmez cennete
Yeri gelir güzel gönlüm alırda alır götürür beni kevsere
Çuvaldız çuvaldız delik deşik olduk yetmedi
İğne ,iğne ,iğne ,ucu size hiç değmedi …
Ben Allahı bilirim o da beni
Ben niyeti cennet ederim bu da kâfi …