İnsan Şiiri - Esma Ceylan

İnsan dediğin ne tuhaf ama...
Her günü bir diğerinden farklı sesler,
Her günü bir diğerinden farklı hisler,
Nefret de onda aşk da,
Özlem de onda kırılmışlık da,
Onda hem büyük bir kalp var sevmeye,
Hem de kudretli bir akıl var bilmeye,
İnsan ne tuhaf ama...
İçi bomboş hayatlarda,
Üstelik uğruna ölecek veya yaşayacak bir şeye sahip olamadan,
Yok olup gidiyorlar bu hayattan.
Sessiz ve hissiz,
Yalnız ve kimsesiz,