İnsan vahşi olmasa barış olurdu,
Her karesi doğanın nakış olurdu,
Yaşanan mevsimler yaz, kış olurdu,
Bütün bu suçların miladı insan,
°
Hava toz toprak kurumuş heryer,
Ciğere salınan nefes zor girer,
Her nimetten yararlanır ardından söğer,
Kendi kendisinin celladı insan,
°
Dünyayi miras bilir Allahın lutfu,
Bebeğine öğretiyor bu nutku,
Kararmış sis kaplamış göremez ufku,
Gördüğü rüyanın yalanı insan
03.04.2006
Mehmet Göden
Kayıt Tarihi : 3.4.2006 21:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!