İnsan uydu
medeniyet adına
köhne düzene
gün be gün
ördü duvarlar
önüne
gönül köprüsü yerine,
Şimdi böyle
her şeyini yitirmiş
beçar-e
kala kalmış
çoktan
o duvarların dibinde
kendi kendiyle,
her kes olmuş
duymaz, görmez ,bilmez
kurtarmaz ki
seni
bu
İmdat çağrıları
nafile…
jk.
Jean KutluKayıt Tarihi : 23.12.2022 08:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Jean Kutlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/23/insan-1069.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!