İnsan Şiiri - Salman Cigdem

Değirmende doğmuşum.
Öğütülmekteyim yavaş yavaş.
Sır değil bu .
Azar azar kayıp gidiyor.
Hayat elimizden,gidecekte.
Sır değil bu.
Beden sıhhatini,
Beden diriliğini,
Beden gençliğini,
Kaybrdecek kaybediyor.
Değirmen taşlarının buğdayı,
Yavaş yavaş yiyip bitirdiğigibi.
Özü bir tarafa,
Kepeği bir tarafa,
Kapçığı bir tarafa,
Ayrıldığı gibi,
Hayat da bizi,
Ayıracak lime lime.
Ruh bir tarafa,
Gönül bir tarafa,
Kalp bir tarafa,
İstidat ve kabiliyetlerimiz bir tarafa,
Amellerimiz başka bir tarafa,
Ayrılacak bir gün.
Zamanla.
Sıfırdık.
Bir olduk.
Üç olduk.
Beş olduk on olduk.
On beş olduk.
Asker oldup bitirdik elhamdulillah.
Yirmi bes olduk.
Otuz olduk.
Evlendik baba olduk elhamdulillah.
Kırk olduk.
Kırk beş olduk.
Şimdi kırk yedideyiz.
Dile kolay ne çabuk olduk.
Aslında olmadik hâlâ hamdık.