İnsan Şiiri - Kürşat Sungur

Sureti insana benzeyen nice
Hayvan var dünyada, aldanma sakın
Böylemiydi dünya ademden önce
Ne hallere geldi  şöyle bir bakın

İnsandı habil'in canını  yakan
Çölde hüseyin'i susuz bırakan
Yusufu kuyuya atan insandı
Köle pazarında satan insandı

İlahlık, yücelik taslayıp kimi
Olmak için bu dünyanın hakimi
Oluk oluk kan akıttı, kan içti
Başak gibi, ot gibi insan biçti

Harman olup gitti insan içinde
Nice şeytan, türlü türlü biçimde
Anlayana kadar iş işten geçti
Yenmek için insan kendini seçti

Yakıp yok etmenin keyfiyetini
Gücün ve şöhretin adaletini
Düşürdüler üzerine kor gibi
Bu dünyada insan olmak zor gibi

Ne var ki  vazgeçmez insan olanlar
Ölse de yansa da  insan kalanlar
Zulmün karşısına dikilir  mertçe
Ve sırtından vurulurlar namertçe

Bir imtihan sahnesinde kaç asır
Nice insan, hayvanlarla savaşır
Galip gelsin diye bir kez insanlık
Bin kez dünyasını eder karanlık