İnsan Şiiri - Ömer Faruk Bahadır

Yıllarını yontar gençlikte
Bir ah çeker otuz beşinde
Tecrübe edince hayatı
Boğulur kederi içinde

Bazen arar umudu ,
Güneşten akan ışık hüzmesinde.
Unuttu siyaha boyadığı bulutu,
Umudu aradıktan önce.

Bir tebessüm ırak kendisine.
çözümler gözü önünde.
Gözlerinin kör eden şeyleri,
Görür Zamanını gasp edince.

Çok farklıdır insan ,
Bir düşünceyle herşer.
Çok farkındadır insan,
bir olumsuzlukla binşey