Kapanan tozlu bir perdenin,
Arkasında kalır insan,
Umutlarını yanına alır,
Anılarını bırakır insan.
Kara gecelerin örtüsünün,
Altında kalır insan,
Sözlerini yanına alır,
Kalemini bırakır insan.
Dağın taşında,bir yudum suyun,
Tadında kalır insan,
Azığını yanına alır,
Sofrasını bırakır insan.
Ne başında,ne sonunda,
Varla yok arasında,kalır insan,
Yalnızlığı yanına alır,
Dostlarını bırakır insan.
Kayıt Tarihi : 5.3.2022 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!