İnsan (1) Şiiri - Arzu Dinçer

Hayatın taşlı dikenli yolları derler,
Taş’ta insan,
Diken’de.
Ne günahı var onların?

Çok kazıklandım hayatta derler,
Kazık atanda insan,
Kazıklananda.
O zaman,
Kazık olan insan.

Okuyup geliştiren,
Ama anlık gaflara sığınan,
Gelişemeyip, okuyamayan
İnsan.

Umudu, denizdeki yılan gibi sanan,
Ama,
Bir çırpıda tüketen,
Kendine insan diyen,
Ayrıcalıklı gören
Ancak,
Ayrıcalığı yakalayamayan insan.

Hayaller kuran,
Peşinden koşan,
Sonra
Yıkan
Yine insan.