İnşallah Dolu Yağmaz Şiiri - Turgut Çakır

Sıcak beynime vurdu
Bir de sen vurdun
Bıktım artık yalanından
Bıktım alev alev yanan kalbinden

Bana sevmeyi öğretmiştin
İnsanlık dersi vermiştin
Sevmiştim seni
Yıllardır aşkınla mutlu olmuştum

Hiç yoktan yalnızlığa ittin beni
Geceler arkadaşım oldu

Bana sevmeyi öğretmiştin
İnsanlık dersi vermiştin
Sevmiştim seni
Yıllardır aşkınla mutlu olmuştum

Bu güne dek dert keder bilmezdim
Bitiş kapısı açılınca
Yanıldığımı anladım
Yanlış insanlarla baş başa kaldım
Hiç acımadın mı bana

Yıllar öncesi kalbime girdin
Aşkın güneşiyle ısındı kalbim
Sen gidince yalnızlık kapısı açıldı
Kar yağdı kalbime
Üşüdüm

Yine karşıma çıktın
Pişman olduğunu söyledin
Kapalı kalbimi açmaya çalıştın
Açayım mı aşk kapısını
Eğer aç dersen açacağım

İnşallah dolu yağmaz kalbime
Pişman olmam bu beraberlikten

Bana sevmeyi öğretmiştin
İnsanlık dersi vermiştin
Sevmiştim seni
Yıllardır aşkınla mutlu olmuştum