Üzüntüye sebep aramak ne için!
Daima kırıyor, zora sokuyorsun.
Hep karanlık bakıyorsun öylece;
gözün kahve değilmiydi senin?
Sebebin var, demek iyi oluyorsun
yakınca bütün şehirlerimi.
Acımı, merhem yerine koyduğun
kadife gibi pürüzsüz ten değilmiydi senin!
Kirli bir nehir kadar belalısın
geçtiğin yerlerde gün ölüyor.
Işık bozuyor karanlığa, inşallah
çekilir suyun, vurursun bir kedere!
Haddini zorlayan sen değil misin?
Kayıt Tarihi : 23.10.2016 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!