Kafam allak bullak, gözlerim mosmor.
Nasılsın? Demek bu kadar mı zor!
Kimse bilmez bu adam ne yaşıyor.
Ne olursun bir kere sor be insan sor.
Sıkıldım, usandım bu varoşluktan.
Sıkıldım, usandım bu zalimlerden.
Bir el uzağındayım sana ben.
Taşlaşmış kalbimdir sana son kez gülebilen.
Hangi içki yeter ki benim bu derdime!
Hangi ilaç bedel ki bu halime!
Görmüyor musun, acılar nakış olmuş üstüme?.
Bilmiyorum ne yapacağım intihar belki de.
Çağdaş Erkan
Kayıt Tarihi : 11.5.2022 21:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlar çoğu en azından benim karşıma gelenler empati yoksunları , bir şey anlatırken bile telefondan kafayı kaldırma zahmeti girmeyenler nasılsın demek çok zor olan insanlar için yazdım bu şiiri. Not: Çok amatör olduğum için hatalarımı veya şurası güzel olmamış tarzı eleştirilerinizi lütfen yazmaktan çekinmeyin
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!