İnsafsız Şiiri - Melis Aksen

Arıyorum seni
İnternet sayfalarında
Adın geçiyor
Her tıklamada
Derdim oluyorsun
Her defasında
Gözlerim kan ağlarcasına
Hıçkırık bağlamış şu yüreğimi
Birde dindirebilsem
Umudumu kaybetmeyip
Senden vazgeçebilsem
Hayat benim diyip
Kendimi kandırsam
Kadere oyun edip
Ondan öcümü alsam
Denizde kaybolup
Sonra karaya çıksam
Sevdamı yok edip
Azraile koşsam
İlkdefa dertlerimi aradım
Bunlar benim diyip yas bağladım
Sislenmiş hayatıma
Birde yağmur yağdırdım
Gecelerimi sabaha bıraktım
Boşboş gülüp,sonra ağladım
Kendimi terk edip
Yanlızlığa bıraktım
Zamanı yok edip
Keyfime baktım
Yolculuğu kader bildim
Özleme ayrılık dedim
Sevdayı yok ettim
Sevenleri düşman ettim
Sessizliği en çok
Ben istedim
Sinemada gösterilmedi
Böyle hayat filmi
Kimse görmedi
Benim bu halimi
Bırakın ağlasın
İçim dışım
En azından
Alışmaya çalışırım yokluğuna
Unuttup gittin ama
Kaç yazarki sevdan bana
Yokluğu senden öğrendim
Acıyı kader bildim
Kalbimi sökmek istedim
Sabahları uyuyup
Geceleri inim inim inledim
Kaç kere kırıldı
Kolum kanadım
Umudum binbir parça
Ne düşler vardı
Şimdi yok olup gitti
Ne sevgin vardı
Ne insanlığın
Beni benden eden
Sadece insafsızlığın