İnsafsız Şiiri - Bekir Alim

Çaresiz bir dert bu tabip ne yapsın
Sen bana bu derdi sattın insafsız
Seninde gözyaşın çağlayıp aksın
Meçhule sen beni attın insafsız

Sevda çeke, çeke dert durulur mu?
Seven sevdiğinden ayrı olur mu?
Mecnuna yurt yuva yer sorulur mu?
Derdime bu derdi kattın insafsız

Bahar gelsin dedin bak geldi geçti
Herkes sevdiğini eşini seçti
Zaman doldu, senin vaktinde geçti
Ok gibi sineme battın insafsız

Kimi'ne el açtın kimine etek
Kimine bal oldun kimine petek
Sendeki bu arzu amansız istek
Bilmem ki ne yüzle yattın insafsız

Bu kadar başıboş sonsuz yaşayıp
Ruhumu bedenden söküp okşayıp
Bir namert yüzünden sevip boşayıp
Dert verip zevk ile tattın insafsız

Mecnuna dönderdin çıkardın baştan
Ne farkımız kaldı yanan ataştan
Kopardın dalımı kavım gardaş,tan
Âlim’e derdi sen sattın insafsız

13.12.2005 SALI