Bir yabancı gibi öyle uzaktan,
Bakma daha fazla, insafın yok mu?
Ömrümü geçirdim gamlı süzekten,
Sıkma daha fazla, insafın yok mu?
Düşen bin parçadır o mah yüzünden,
Yeterince çektim cilve, nazından,
Sinem alev alev aşkın közünden;
Yakma daha fazla, insafın yok mu?
Tutmaz dikişlerim, bir bir söküldü,
Türküler dilimden tele döküldü,
Yıllar yılı boynum öne büküldü;
Bükme daha fazla, insafın yok mu?
Ardından koşturdum, kederle doldum,
Ne mutluluk buldum, ne murat aldım,
Bölündü düşlerim, tarumar oldum;
Yıkma daha fazla, insafın yok mu?
Hiddetin, inadın bana mı söker?
Söyle benden başka kahrın kim çeker?
Dil susar, gözlerin zehrini döker,
Dökme daha fazla, insafın yok mu?
Gitti feri, görmez oldu gözlerim,
Beklemekten tutmaz oldu dizlerim,
Dokunsa da sitem dolu sözlerim;
Takma daha fazla, insafın yok mu?
18.11.2017
Muhittin Alaca
Kayıt Tarihi : 18.11.2017 18:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!