İnsafı yokmuş.... Şiiri - Veysel Alkan

'Sevdim' dedim; sevinmiyor.
Sevgim ile yetinmiyor.
Amacı ne, bilinmiyor.
Zerre insaf yokmuş onda.

Hep bana naz,bana gurur.
Sevdalıyım,yere vurur.
Sevgiye tok,uzak durur.
Zerre insaf yokmuş onda.

Ellerini tutturmuyor.
Yanağından öptürmüyor.
Yüreğimi tüttürmüyor.
Zerre insaf yokmuş onda

Hallerime güldürüyor.
Nefretini sürdürüyor.
Yaşıyorken öldürüyor.
Zerre insaf yokmuş onda.

Neden sevdim bilmiyorum.
Karşılığın görmüyorum.
Saygımdandır sövmüyorum.
Zerre insaf yokmuş onda.

Hayatımı attım riske!
Be vicdansız bu ne öfke?
Sevmeseydim seni keşke!
Zerre insaf yokmuş sende!