İnsaf be! Şiiri - Mikdat Bal

Başı dara düşmüş,kadın,kız, kızan
Yediden yetmişi, el aman diyor
Kurtuluş bir düşmüş, ne yazsın ozan
İnsaf be, insaf be, el iman diyor
Bunu müslümana,müslüman diyor

Bir yanda bolluk var bir yanda kıtlık
Bir yanda insanlık, bir yanda itlik
Kabası zayıfa, taslar yiğitlik
Mazlumlar biçare, el aman diyor
Bunu müslümana, müslüman diyor

Alt üste geçince, ayak baş oldu
Fakirin katığı, kanla yaş oldu
Merhamet kalmadı, kalpler taş oldu
Ezilen zayıflar el aman diyor
Bunu müslümana, müslüman diyor

Utanmaz, sıkılmaz arsızlar varken
Hayasız, pezevenk, ırzsızlar varken
Keneler, sülükler, hırsızlar varken
Milletim huzursuz, el aman diyor
Bunu müslümana, müslüman diyor

Suratlar bir karış, deyip gülen yok
Komşuluk kesilmiş, gidip gelen yok
Komşuyu tanıyan, ya da bilen yok
Gurbetçiyi gören, Alaman diyor
Bunu müslümana, müslüman diyor

Mikdatî diyor ki, asrın belâsı
Artık çatırdıyor, İslâm kalası
Her gün daha beter, oldum olası
İnsanlık şaşırmış el aman diyor
Kurtuluş Kur’anda, El İman diyor