Nemrutlar İbrahimleri ateşe verirken
Su taşıyan kuş gibi belli olsun safınız
Anne yürekleri kor ateşlerde erirken
Hani nerede merhametiniz, insafınız?
Garbın vefasız Müslüman’ı habersiz şarktan
Ona dokunmasın da yılan, bin yıl yaşasın
Aç gözünü, kurtul bu kahpe, bu zalim çarktan
Bir bak bakalım hangi namert elde maşasın
Daldığınız hâb-ı gafletten artık uyanın
Gözyaşınız rahmet olup damla damla insin
Ya söndürün bu yangını yahut siz de yanın
Yeter artık mazlumların gözyaşları dinsin
Bazıları nefsinin peşinden koşar, arsız
Gününü gün eder, geceyi sabaha ekler
Bazıları kan gölünde çırpınır, umarsız
Bir Müslüman’ın uzanacak elini bekler
Şiir kitabım Vuslat'tan
13/10/2013
Kayıt Tarihi : 10.5.2015 19:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Özcan Vuslat](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/10/insaf-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!