Doğduğun şehre veda vakti çöktü
Hava isli,gönül alabildiğine puslu
Her bir sokağının hasretine çıktığı vakitlerden yoruldum
Giden tüm heveslerime bir köşeden sessizce,yabancı gibi seyirci oldum
"Gel etme"desende artık çok geç
Ömür çoktan yaprak döktü
Zaman çaresiz boynunu büktü
Tüm hisarların,kulelerin senin olsun
Nasıl olsa dilediğinden dilediğince seyre dalacaksın
Yaklaşmak istedikçe ıradığım sevdandan
Ne büyük kırgınlıklarla itildiğini anlayamayacaksın
Yedi tepeli şehrin hangi tepesinden bakarsan bak
Girdiğin her gönülde gecekondu eğretiliğinde duracaksın
Doğduğum şehre veda etme vakti
Hava sisli,gönül alabildiğine yaslı
Hangi yakasından uzanırsam uzanayım yetişemediğim
Tüm dünya nüfusu içinde tek sendin gözümün nuru,
İstedim ki ölene dek de sen ol gördükçe seveceğim,sevdikçe ölmeyeceğim
Söylesene...!
Ben öldükten sonra mı insafa geleceksin...? Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 9.12.2014 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah Min-el Aşk
