İnsaf Şiiri - İsmet Develioğlu

İncittim mi seni, gücendirdim mi?
Yönünü bu yana dönmüyon gülüm
Söyle sana karşı olan hatamı
Bir kusur mu ettim bilmiyom gülüm.
*
Bir avcı misali düştüm peşine
Hasret şu kulağım senin sesine
Rastladım pınarda kız sürüsüne
Lakin seni orda görmüyom gülüm.
*
İnsaf et, yoldan geç yüzün göreyim
Yakınlarda dolaş kokun alayım
Kes cezamı kulun, kölen olayım
Sensiz yaşıyommu? Sanmıyom gülüm.
*
Canlı cenazeye döndü bak halim
Koşturmaya yetmez oldu mecalim
Gel sevdiğim, gel ceylanım, maralım
Diyom, diyom beni duymuyon gülüm.
*
Yeter artık acı, eyle merhamet
Şayet suçlu isem sen beni affet
Bak göçüp gidiyor şu garip İsmet
Yine de ümidi kesmiyom gülüm.

25.01.2012
17.44