Elbet şeref âleme; insan denen şu beşer!
Çoğu bundan gaflette; şereften mahrum yaşar!
Rab uyarır; kitapla, peygamberle, veliyle,
Beşerin azgınları; dinlemez haddi aşar!
Bunca varlık içinde; insandır en eşrefi,
Elbette dinden alır; şu kullar bu şerefi!
Sevgi İle Sevgiye Karşı-Etika-164
Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zekâ ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.
Devamını Oku
Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zekâ ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta