İnorganik Hayatlar Şiiri - Şubat Türkay

Mutlu insan sevmiyorum..

Ne diye saçma saçma gülüyorsun..

Yangın yerine dönmüş dünya.

Hangi tuaf güneş gözlüğü ile bakıyorsun..

Mutlu insan sevmiyorum..

Beyaz eşya fiyatına organik domatesler

Çarşıda Pazarda dolaşan..

Patates olmuş, inorganik hayatlar..

Mutlu insan sevmiyorum..

İstimlak olmuş bir demokraside..

Kendini kaybetmiş sosyal demokratlar..

Karanlıkta birer fener gibiler..

Afgan çetesi mensubu kağıt toplayıcılar..

Öldürürken birbirlerini, acı acı gülümsüyorlar.

Mutlu insan sevmiyorum..