İnleyen Şiiri - Mustafa Yılmaz İsmailoğlu

İNLEYEN

Kalemimden dökülen her kelime inliyor
Ağlıyor her kelime her kelime sızlıyor.
Ruhumdaki sesleri yazıyor kalemlerim
Her çizgide bulunup çoğalan elemlerim.
Elimden emellerim teker teker düşüyor
Toplanan bunca neşem avucumdan uçuyor.
Birşeyler tutunuyor boşalan ellerime
Sis içinden bakıyor dumanlı gözlerime.
Şekilleniyor şimdi hayalimden gölgeler
Sanki serhoşmuş gibi hülyam o an sendeler.
Dallarından düşerek dökülmüş kırık hayat
Rüzgâr döküyor şimdi zehirlerini. Heyhat.
Gözlerimin önünde beni zorlar yakalar
Dönüyor pervaneler uçuyor şayıkalar.
İslahiye rüzgarı dağıtıyor saçımı
Seneler ucun ucun kesiyorlar yaşımı.
Yaşlanan yaşım benden çekinerek kaçıyor
Pervanenin yanında nahoşlukla dönüyor.
Dökülen kalemimden mustarip kelimeler
Acılarım içimden kalem ucuyla inler…
- 04.02.1961 – Gaziantep

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul