İnleyen nağme Şiiri - Ahmet Coşkun

İnleyen nağme

Serpilir seher yele sarıçiçek gül lale
Aşıklar gelir dile nağmeye bakın hele
Taşmış divane gönül sevdayı katmış sele
Aşk bağın gülü güzel dikeni olmasaydı

Bülbül konsa dalına susar çıkmaz avazı
Aşık etsem çalamaz kırılmış telle sazı
Cefasına katlandığım çekemiyor nazı
Sevda anılmazdı dert çekeni olmasaydı

Dağların başında kar erise yine yağar
Aşk dediğin acayip sıkar nefesin boğar
Aç gönül pencereni karanlığa gün doğar
Yeşermez çayır çimen ekeni olmasaydı

O gözlerin okutur kırk Fatiha ya rabbi
Aşkı divane çöllerde bulamaz serabı
Gülüşlerin dem vurur demletir al şarabı
Kim olurdu pervane içeni olmasaydı

Şu fani dünyada çektiğim çekilmez acı
Şifayı bulan nerde bulmuş bulsam ilacı
Bir yerlerde kevserin suyu tuba ağacı
Kurulur muydu sırat geçeni olmasaydı