İnkisarım Şiiri - Zafer Nuhoğlu

inkisarım sana...

tebessümün şeytancaymış,
bir gözün bin bela imiş,
dilin derde deva imiş,

inim inim inleyesin.
lime lime can veresin.

kirpiğin gözüne batsın,
eşşek arıları soksun,
cesedin leş gibi koksun,

sırt üstü can çekişesin.
tahtalara yapışasın.

ağrıların hiç gitmesin,
sızıların hiç bitmesin,
dudağın dudak öpmesin,

nar içinde kavrulasın.
küller gibi savrulasın.

her gece kabus göresin,
kalkınca kan tüküresin,
bayram görmeden ölesin,

dört kolluda taşınasın.
teneşirden kazınasın.

her adımda gam bulasın,
mutluluktan dem vurasın,
timsahlara yem olasın,

inledikçe inleyesin.
yılan gibi sürünesin.

iki gözün ırmak olsun,
eteklerin yaşla dolsun,
peyker yüzün gazel olsun,

alev gibi titreyesin.
köpük gibi eriyesin.

gün görmesin dertsiz başın,
zindanlarda yaşayasın,
ak kefene sarılasın,

katran gibi kararasın.
akbabalara kalasın.

seni bir ihtiyar alsın,
gece gündüz ağlayasın,
dilsiz, kötürüm kalasın,

nemrut gibi yıkılasın.
firavuna dost olasın.

cennet yüzü görmeyesin,
cehennemden çıkmayasın,
aydınlığa bakmayasın,

yağmur yağarken ölesin.
misk-ü amber sürülesin
ruhunla bana gelesin,
dolunaylarla gülesin.
ve gönlüme gömülesin…

elazığ / 1979