İnkisâr-ı Hayal Şiiri - Hamza Kaplan

Şarktan nur gibi doğan, tıpkı güneşe eşçe
Türkü, Kürdü, Arabı; el ele ve kardeşçe

Aynı liva altında, tek beden ve aynı ses
Bu âli kardeşliğe etmeli dünya heves

Îsar en aziz haslet ve halis mütedeyyin
Atılsın gönüllerden; haset, tefrika ve kin

Bitsin bu zulümatlar, ayrılıklar kalmasın
Rahman’ı seven kullar, sakın nefse dalmasın

İhdas olsun kardeşlik, İttihad-ı İslam’da
Gerekirse fedadır, şu anam da, babam da

Bu yol her şeyden kutsal, bu dava en mehâbet
Pineklik ve boş vakit yeri değildir mabet

Muhallefûn en zelil, fârizaya muhalif
Bir vakit ki ankebut Sevr’i örmüştü lif lif

Yine eskisi gibi, Şarkta; Hazar ve Basra
Garpta; Cebeli Tarık “Yemin olsun ki asra”

Merdut fikirlilerin, fikrini gerçek sandık
Kardeş, anne ve bacı aynı kazanda yandık

Ey Ümmeti Muhammed! Hani mümin kardeşti
Kardeş kardeşi kesip, kardeşe mezar eşti

Veyl olsun halimize, İslam birleşin dedi
Biz ayrıldıkça düşman, daha da çok gürledi

Tağrir ettiler bizi, tıpkı budala gibi
Bir hayat sundular ki, sanki cehennem dibi

İslam bunun neresi, bu hal şimdi İslam mı?
Kardeşe sırt çevirmek, helal yahut haram mı?

Putlara eğilmek yok, yalnız hakka iltica
Ne zaman son bulacak ebed yolda ihtiba

Müminin karşısında tam bin ordu zabıta
Dünya olsa ne yazar, onda bekçi rabıta

Yaşadık sürgünleri, günahlarla ittihaz
Bizim lügatte huzur, kafirinkindeyse haz

En ilerinin adı, geriden daha geri
Ufka kör olmuş gözler, gök sanıyorlar yeri

Ömür dediğin tılsım, hem irade, hem kader
Özenti belasından, seneler kerb ve heder

Ne büyük bir sözdür o; “La ilâhe illallah”
“Yevme ekmeltü dinen”, Muhammed Resülullah

ŞUBAT 2014