İnkisâr Şiiri - Mücahit Gözütok

Gönül penceremdeki gülleri derme, kalsın
Hicran dolu yüreğim belki biraz şenlenir
Zifiri karanlıklar sonsuz uykuya dalsın
Yanmakta olan bağrım, belki az serinlenir

Gam, kederle yoğrulmuş; ruhum, kemiğim, etim
Hatıralar, beynimde sönmeyen bir volkandır
İnkisâr mahzeninde kaldı benliğim yetim
Her anım bir kıyamet, her saniyem figandır

İnkisâr: Hayal kırıklığı