İnkisar

Çileli yollarda yoğruldu gönlüm
Mavisi olmayan denizlerde boğuldum
Derman kalmadı dizlerimde yıkıldım
Ümitlerim kırıldı, iliğim kurudu
Her akşam yine yorgun, eve doğru
Gözüm de ümitsizlik, yüzümde yıkılmışlık
Yolumun üstündeki çöplükte birkaç kedi
Yolumun sonunda varacağım soğuk bir evim
Dostlar uzakta hasret gönüller
Ne zaman gelir diye bekler bu gözler
Yılların soğuk acı hatıraları
Girmiş ruhuma çıkmaz bir daha