İnkıraz! Şiiri - Cihat Şahin

Dolaşma turist gibi, teenniyle gez biraz!
Gördüğün şu viranlar, bir zamanlar mamurdu!
Dur ve düşün ne diye, buldu onlar inkıraz?
Hangi tavra binaen, tümünü bela vurdu?

Kimine yağdı ateş, kimine yetti sayha!
Kimini bastı seller, gark olup helak oldu.
Kiminde “sarsar” ile kapandı eski sayfa!
Her hepsi isyan edip, başına bela buldu!

Kimine indi ateş, gökteki bulutlardan!
Kimine yanardağlar, gazapla kustu azap.
Müstafi idi kimi, kitabi namus ardan,
Hak yoldan sapanlara, semadan yağdı kezzap!

Iramın tüm bağları, yer ile oldu yeksan!
Silindi tarihlerden, beldenin sakinleri.
Anlarsın niye, niçin; kur’an’ı açıp baksan,
Ayette diyor; “tümü münkirdi hak dinleri! ”

Muhteşem yüzler şehir, oldular hep munkariz!
Yaşayan onca millet, topluca tattı mevti.
Hepside sağlam iken, değilken teki mariz,
İlahi gadaplarla, gördüler erken fevti.

Ey insan hızlı gitme, otur da et tefekkür!
Bir saat tefekkürün, bir sene taat eder.
Yaratan yüce rabbi, kullukla et tezekkür!
Rabbine kulluk eden, zannetme zarar eder!

Saadet-i dareyn vardır; isyandan arîlere!
Mutluluk arayanlar, taat’e yönelsinler!
Huzur-u daim vardır, günahtan berilere!
Rahmeti isteyenler; topluca hep gelsinler!

Cihat ŞAHİN
15.05.2010-İZMİR