İnkılap Ağacı Şiiri - Sedanur Bulut

10 Kasım geldi;
içime yağdı yine özlemin
ıslandı yüreğimin ateşi
Kalbime değil yüreğime kök saldın
sonsuz gözlerinle
Tutundum inkılap ağacına
suladım her gün
hiç usanmadan, bıkmadan
Solsa bir gün güneş görmeyip,
nasıl nefes alırım o zaman?
Açmasa her gün,
tomurcuklarını salmasa dünyama,
kokusunu burakmasa toprağıma,
nasıl bu kadar güzel işler ki
yurdum insanına?
Ey büyük kurtarıcımız
biz var oldukça yıkılmayacak temelin,
sen var oldukça yılmayacağız hiçbir sarsıntıda
Korkma, rahat uyu Atam
Uzandı güneşe ellerimiz bir kere
durmayız, vazgeçmeyiz
Biliriz biz Cumhuriyetiz!