İnkarcı! .. Şiiri - Necdet Erem

Kılı senmi yarattın,
Senmi büyütüyorsun,
Olması lazım gelen boya,

Kaşa dur, kirpiğe kal,
Uzayıverse ne olur ki sakal,

Sen misin semadan indiren yağmuru,
Sen misin bitiren topraktan,
Çıkan buğdayı,
Yoğursan da undan hamuru.

Sen misin hazmettiren,
Yediğin lokmayı,
İçtiğin suyu,

Sen misin boşlukta döndüren dünyayı,
Sen misin isyan edip,
Unutan duayı,

Sen misin gündüz hayata can katan,
Sen misin canlılar için,
Gece uykuyu yaratan.

Yemek içmek için
Söyle elinde ne var?

Bu hayati iş için,
Yaptığın sadece bir yutkunmak.

Bilmem nedir bu gaflet ve cehalet,
Kendini ilah sanıp,
Allah ile dalaşmak.

Yarın ölmek için sıra bekleyen,
Garip,

Kendi bedenine bile,
Değilken gerçek manada sahip,

Bir mikroba,
Yenik düşerken,
Sanırsın kendini,
Sanki ölümsüz muharip.

Sormaz mısın,
Kendine hiç,
Bakmak nedir,
Görmek ne!

Düşünmek nasıl olur?
Düşünce denen müthiş meçhul ne?

Kimdir göz pencerenden bakan,
Bedenindeki kiracı.

Bunlara bir cevap mı buldun,
Seni Sen mi yaratın da!
Olu verdin İNKÂRCI.