Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Niceleri bilmezler ki, insanın yüreğindedir, vicdanındadır keramet ve ilahi aşkı... Bu dünyaya nice Mürşid-i Kamil'ler geldi, kondu ve göçtü bu haneden... Niceleri devran eyledi ve bir yol bıraktılar geriden gelenlere. O yol ve erkan bu gün kaybolmak üzeredir ve kimseler bunun farkında değildir.
Işıktan gelmişti çoktur şahidi
Sırra erenler eşsizdir dedi
Sessizce dedi, ama kaybolmadı
Yalanın kökünü var mı edeyim
Der Kamil At kayası çetindir
Bu ne inkar ne biçim kindir
Bir tek kabesi var insandır
Gözde ışığını kör mü edeyim
İnsanı kamil olan bilir ki;taş duvarlar arasında yapılan ibadet tam bir ibadet değildir...yüreğini kutlarım..kalemin daim olsun...saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta