Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Mükemmel bir anlam,mükemmel bir anlatım..Okuması haz veren dizeler.Gönlümden tebrikler ve sevgiler...........Tekrar okumak güzeldi.
Zil çalıyor eteğin, neş'enden geçilmiyor
Her rüzgârda saçların, âdetâ dans ediyor
O kadar mutlusun ki; siyah beyaz oluyor
İnkâr etme güzel kız, sen âşık oluyorsun
Tebrikler, Akıcı ve akılcı güzel bir anlatım, çok güzel bir şiir olmuş, Yüregine sağlık kalemini kutlarım, İnşallah Deli kanlı kıymetini bilir kızımızın. Yer yüzünün tüm güzellikleri sizin ve sevdiklerinizin olsun. Sevgi ve saygılar... Dost
Aşk sözleri yine duyguların mükemmel eserinde şair farkıyla.TAM PUAN.KUTLUYORUM SANAT RUHUNUZU.
Yine çok hoş bir şiirinizi zevkle okudum Sayın Alimoğlu! Can-ı gönülden tam puan ile tebrikler ve listemde. Yüreğiniz dert görmesin, kaleminizden mürekkep eksilmesin. Dost yürekten sevgilerimle, neşeli bir gün geçirmenizi dilerim.
tek kelimeyle muhteşem olmuş tebrikler hocam
Hani yağmurdan sonra, nasıl mis kokar toprak
Sen de öyle mis gibi, sevdâlı kokuyorsun
Gördüm gönül bahçende, gonca gonca çiçekler
İnkâr etme güzel kız, sen âşık oluyorsun
..........Kim bu şanslı delikanlı, kalbini veriyorsun
..........HAYIRLI OLSUN
Can Üstad...
Hayranlığım Her Okuduğum Şiirle Biraz Daha Çoğalıyor Size Dikkat Edin...:))
Kaleminiz Hiç Susmasın...Yüreğiniz, Duygularınız Hep Var Olsun...
onnnn+ant.
Bitimsiz Sevgilerimle...
yüreğimi titrettiniz Sn hocam teşekkür ediyorum yüreğinize size yüreğinizden ilham kaleminizden mürekkep ekslmesin.....
Saygı ve sevgilereimle...
Hani yağmurdan sonra, nasıl mis kokar toprak
Sen de öyle mis gibi sevdalı kokuyorsun
Gördüm gönül bahçende sevda kokan çiçekler
İnkâr etme güzel kız, sen âşık oluyorsun
Sen aşıksın güzel kız, çılgınca seviyorsun
Kim bu şanslı delikanlı, kalbini veriyorsun
HAYIRLI OLSUN
Her dize de harikalar yaratmışsınız efendim. Yüreğinize ve kaleminize sağlık. Saygılar.
cok tatlı mısralar ama hocam, aşik olana hayırlı olsun demek bıraz zor,bız ona ruhuna fatıha desek... :)
ŞİİRİNE 10 PUAN VERİYORUM. YÜREĞİNE SAĞLIK.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta