İnkar edip ana rahmini küllerimden yenid ...

güneşi ben söndürdüm
bir damla gözyaşı serptim de

aysız bir akşam vakti
yıldızları bir bir gayyaya çukuruna ben ittim

sen bilmesen de
göksuyu bir avuç ateşle ben yaktım yakamozlarla birlikte...

vazgeçip cennetten
cehennemler kurdum alev alev sustum duymadın...

acımı mahpus edip yarama
kabuk tutmuş yaralarımı tırnak tırnak kanattım
iliştiripte seni en acıyan yanıma...

kelimeler sefil ben lal...

çaldırdım
avuçlarımdan senli dualarımı
derdest ettim sensiz öksüz kalmış düşlerimi

kovuldum cennetten
omuzladım kadim soysuz günahlarımı...

cehennem de
cennetler kurdum sur vakti

hazan çocuğuyum doğduğum yerde ölürüm
inkar edip ana rahmini küllerimden yeniden doğarım...

vazgeçerim cenneten
cehennem sol yanıma tünemiş harlanırken...

vazgeçmem ne senden nede yanmaktan
vazgeçerim de cennetten...

Hasan ODABAŞI