İnkar Şiiri - Salih Aydemir

sözcüklerin sustuğu yapraklar
ve yeşil yaprakların konuştuğu sislerle
er ya da geç buluşur kıyım günleri
gitmeler değil dönüşler konuşturur
göz uçlarında karşıdan karşıya geçerken

dillerle çekilen harflerin yalnızlığı başlar
karanlık gözlerde seni görebilirim ışığı

toprakları köpüren suları taşıyan bir oğulum
ilk sesin ilk haltını işleyen içim ve soluk soluğayım
oğulum aynı yalnızlıklarda
zamansız yağmur gibi suç

aklımı zehirleyen kokudan çıkmayacak yarın

şiirin göçtüğü asırlardan zaman geçti
aklım hangi göğe yaslandıysa susuz kaldı bulutlar

kıblesi olan savaşlarda uyumak da yasak
sessizlik ve sadece gece
yürüdüm kararsız adımlarla
biliyorum yollar açacak kollarımı

duyuyor musun inkar ediyorum yeryüzünü