_gönlünden sızan kızılcık şerbeti değil de, yalnız ve yalnız buz ağı ise
ve ellerin semada açık değil de, yalnız ve yalnız hükmünde ise_
ölüm, Tanrıya vuslat yolunda bir kapıdır
ve kuma soktuğun başın unutmuş ise bu adresi
karşıdaki boş kaldırımda üşümüş mum damlalarıyla dalıyorsan kehanete
cebindeki söz kırıkları batıyorsa avucuna
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta