aşkın gözü körmüş
bir zamanlar
şimdi kalptir sadece
kör olan...
bir zamanki
yorgun kertenkele
iyice bitap düşmüş
debelenip durmaktan
güneşine sığındım
rahatsız bir hissin
gelmeyen kapıma sadece
sen değildin
tenime baktın mı
susuz bir nehir
ancak böylesi bir
ruhun benzeridir
kalbin dürbünü
infra-kara
kayaları dinle
azıcık eğilip de:
bir zamanki
yorgun kertenkele
iyice bitap düşmüş
kuytuya sığınmaktan
aşkın gözü körmüş
bir zamanlar
varmış masallara da
inanan
aşkın gözü körmüş
bir zamanlar
şimdi kalptir sadece
kör olan...
Kayıt Tarihi : 8.8.2016 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!