İnfj Şiiri - Söğüt Gölgesi

Duygu kaosundayım,
fikir içinde zar-zor
ram etmişim kendimi.
Hasretin kokusunu
gözümle görüyorum
senin resmine bakıp
çektikçe içimi.

Bazen düşünüyorum,
belki de ben hastayım.
Nerde ki, bende o şans?!
Ben nadir nushayım,
İlmi tipim - İNFJ.

Sense elinde cetvel
enini-uzununu
ölçerdin bu işin.
Ama yine olmadı,
çünkü biri sıfıra
bölmek istiyordun,
hesapların tutmadı:
ben seni unutmadım...

Neden ölçüyorsun ki,
Ne için bu telaşın?!
Başından biliyordum,
tüm çaban boşunaydı.
Sen rahat ol, güzelim,
benim ki yükselişim
paslı zincirlerimin
uzunluğu kadardı...